روش های تلفیق رویکرد فرهنگی تربیتی

بعضی دلالتها و زمینه های تجلی این دیدگاه در برنامه های درسی و مواد آموزشی مرتبط با تربیت علمی که می تواند مورد استفاده برنامه ریزان درسی علوم تجربی قرار گیرد عبارتند از:            

1-     توجه به مبدأ و منتهی:

·         دیدگاه توحیدی در حوزه ی علم، خود را در چگونگی بیان گزاره ها متجلی می سازد. (طبیعت یا خلقت، هستی یا آفرینش)

·         علم می تواند زمینه ساز تفکر نسبت به مسائل کلی تر جهان و خداجویی بشر باشد.

·         غایت مندی جهان خلقت به جهان روح و معنا می بخشد.

2-     توجه به علم و اخلاق:

·         علم جویی بدون هدایت جویی ممکن است سبب گمراهی مضاعف انسان گردد.

·         علم و اخلاق توأمان به رشد و رستگاری بشر می انجامد.

·         سوء استفاده از علم امکان پذیر است (چه در حوزه ی فناوری و چه در حوزه ی اندیشه)

·         علم عامل حلم و صمت و خشیت در عالم است.

3-       توجه به حوزه ی عمل علم تجربی و توانایی ها و محدودیت های آن:

·         علم پاسخگوی بسیاری از نیازهای آدمی و حل کننده ی بسیاری از مشکلات است.

·         در عین حال علم پاسخگوی تمامی نیازها و حلال تمامی مشکلات نیست.

·         علم تجربی تنها منبع معارف بشر و شناخت بشمار نمی آید.

4-      توجه به هدف مندی علم:

·         کسب علم نافع مورد تأکید است.

·         هدف مندی کسب علم از هدف مندی خلقت انسان نشأت می گیرد.

5-       توجه به ارتباط علم،اسلام و تمدن اسلامی:

·         ارتباط، همراهی و عدم تقابل علم و دین از دیدگاه اسلامی امری پذیرفته شده و مورد تأیید است.

·         اسلام علم آموزی را مورد تأکید قرار داده و آن را از جمله عبادات و مسؤلیت های فردی و اجتماعی قلمداد نموده و عزت مسلمین را در گرو آن می داند.

·         تاریخ تمدن اسلامی نمایشگر شکوفایی همه جانبه ی علم و فن آوری در دوران شکوفایی خویش است.

·         تحلیل علل و عواملی که به افول تمدن اسلامی و رکود علمی جهان اسلام منجر شد راهگشای حرکت های اصلاحی آینده است.